زلزلهی هشت ریشتری در منار جنبان!
رییس پژوهشکدهی هنر و معماری در اصفهان دربارهی منار جنبان به خبرنگار ایسنا توضیح داد: هرچند مقبرهی «عمو عبدالله» به مناره نیازی نداشت، اما دانشمندان دورهی صفوی با ساختن دو مناره در اطراف این آرامگاه، نخستین تلاشهای خود را برای ایجاد یک سازهی ضد زلزله به کار گرفتند. خاصیت این سازه این بود که با حرکت یک مناره، منارهی دیگر و همهی بنا با تکان میخورد.
حمید مظاهری تهرانی دربارهی نحوهی تکان خوردن منارههای منار جنبان، اظهار کرد: در آسمانخراشهایی که ارتفاع زیادی دارند و زلزله روی آنها تأثیر زیادی میگذارد، با کار گذاشتن پاندول در مرکز ثقل ساختمان، مانند پاندولهای ساعت در سایزهای بسیار بزرگتر، حرکت باد یا نوسانات و ارتعاشات زلزله را خنثی میکنند، بهعنوان مثال، وقتی زلزله ساختمان را به سمت چپ میبرد، پاندول آن را به سمت راست حرکت میدهد و این اتفاق باعث جلوگیری از تخریب بنا میشود.
او افزود: هرچند استفاده از این علم از چند سال پیش در ساختمانهای بسیار مرتفع کشورهای اروپایی رایج شده است، ولی در دورهی صفوی در ساخت منارههای منار جنبان از این علم استفاده شد. در این بنای تاریخی با انجام محاسبات دقیق و استفاده از کلافهای چوبی در بالا و پایین بنا، تلاش شده است بنا در مقابل هر نوع ارتعاش و نوسانی مقاوم کند.
برای مشاهده فیلم ها و مشخصات سازه به ادامه مطلب بروید


مصوبات جدید کمیسیون هم ارزی رشته ها " پروانه اشتغال بکار مهندسی" سازمان نظام مهندسی ساختمان که به تاریخ 91/11/4 می باشد را می توانید در ادامه این پست دانلود نمایید.
با
شروع عملیات اجرائی سد مخزنی ماکو (که آنموقع به نام روستای مجاور آن، سد
بارون نامیده میشد) در سال 1364 و با پیگیری مسئولین، توجه دست اندرکاران
به یک بنای تاریخی 800 ساله جلب شد که عبارت از یک نمازخانه مسیحیان
گریگوری مربوط به مدرسه دینی زر زراسی بود. بررسیهای میدانی تیمی متشکل از
باستان شناس، زمین شناس، معمار، مرمت کارآثار باستانی و مهندسان عمران نشان
داد که بدون هیچ کمک خارجی میتوان این بنای زیبا و تاریخی را به مکانی امن
در فاصله 600 متری افقی
و حدود 140 متر ارتفاعی جابجا و حفظ نمود. این عملیات برای نخستین بار در
کشور توسط یک تیم ایرانی و بدون حتی مشاوره خارجی طراحی و اجرا گردید. این
بنا که پلانی بصورت چلیپا در ابعاد 4متر در 6 متر داشت، دارای دیواره ها و
سقف دو جداره کلا از سنگ آهک تراش خورده بصورت دو جداره داخلی و بیرونی با
ملات ماسه آهک و سنگ لاشه در میان آنها بود. ابتدا از کل بنا سنگ به سنگ
عکسبردای، فیلمبردای و طرح برداری شد. سپس بقایای سقف و رج به رج دیوارها
پائین آورده روی زمین چیده شد بعد از برداشتن آخرین رج سنگهای پی بنا،
سنگهای پی به محل جدید حمل و به ترتیب عکس تخریب، عمل ساخت بنا آغاز گردید.
کسری قطعات کنده شده توسط حفاران غیر مجاز در طول عمر بنا نیز از معدن
اصلی و همان جنس سنگ تراشیده و سرانجام بنا بصورت کامل بازسازی شد. در صورت
عدم نجات دهی بنا در تراز نرمال آب مخزن سد ماکو حدود 40 متر آب روی آنرا
میگرفت و کلا از بین میرفت. 